1- Yemin ederim kıyamet gününe ve yemin ederim kendisini kınayan nefse. İnsan, kemiklerini bir araya getiremeyeceğimizi mi sanıyor? Evet, hem de parmak uçlarına varıncaya kadar Biz onu derleyip toplamaya kâdiriz.
Kıyâmet Sûresi 75/1-4
2- Göz dehşetten kamaştığında, Ay tutuldugunda, Güneş ve Ay bir araya getirildiğinde, insan o gün "Kaçacak yer neresi?" der.
Kıyâmet Sûresi 75/7-10
3- Hayır, sığınılacak hiçbir yer yoktur. O gün varılacak yer yalnız Rabbinin huzurudur. Yaptığı da, yapmadığı da o gün insana bildirilir. Aslında insan kendi kendisinin şahididir: Mazeretlerini sayıp dökse bile.
Kıyâmet Sûresi 75/11-15
4- Hayır! Doğrusu siz, dünyayı seviyorsunuz, ahireti bırakıyorsunuz.
Kıyâmet Sûresi 75/20-21
5- Yüzler vardır ki, o gün ışıl ışıl parıldayacaktır. Rablerine bakacaklardır (O'nu göreceklerdir). Yüzler de vardır ki, o gün buruşacaktır; kendilerinin, bel kemiklerini kıran bir felakete uğratılacağını sezeceklerdir.
Kıyâmet Sûresi 75/22-25
6- Hayır, hayır! Can boğaza dayandığında, "Yok mu iyileştiren, kurtaran?" dendiğinde, anlar ki artık ayrılık vaktidir. Ayaklar birbirine dolaşır. İşte o gün sevk edilecek yer sadece Rabbinin huzurudur.
Kıyâmet Sûresi 75/26-30
7- Oysa o, ne Peygamber'i doğruladı, ne namaz kıldı.Yalnız yalanladı, yüz çevirdi. Sonra kasılarak dostlarının yanına vardı. Yazık sana, yazık! Yazık ki, ne yazık!
Kıyâmet Sûresi 75/31-35
8- İnsan başıboş bırakılacağını mı sanıyor?
Kıyâmet Sûresi 75/36
9- Yoksa o atılmış meniden olan bir nutfe damlası değil miydi? Sonra aleka oldu; derken Allah ona güzel ve düzgün bir biçim verdi. Sonra da ondan erkek ve dişi eşler yarattı. Peki, bütün bunları yapan, ölüleri diriltemez mi?
Kıyâmet Sûresi 75/37-40
Yeni yorum ekle