Peygamberler Tarihi

Hz. Hûd Aleyhisselâm ve Âd Kavmi

Âd kavmi, rahmet yağmurlarından hiçbir nasibi olmayan su geçirmez kaygan bir arazi gibiydi. Hz. Hûd aleyhisselâmın ısrarlı çağrılarına asla cevap vermediği gibi ona karşı çıktılar. Vaat ettiği azabı hemen getirmesini istediler. Bunun üzerine Yüce Allah o kavme belli bir süre kuraklık verdi.

Firavun'un Sarayında İki Peygamber

Musa asayı atar atmaz yılan olan asa onların büyülerini yutmaya başladı. Gerçek ortaya çıktı ve büyücülerin yaptıkları yok oldu. Böylece büyücüler yenildiler. Firavun ve taraftarları küçük düştüler. Büyücüler bunun üzerine secdeye kapanarak şöyle dediler: “Biz âlemlerin Rabbine inandık, Musa ve Harun'un Rabbine” (Araf 7/117-122)

Hz. Nuh Aleyhisselâm

Nuh aleyhisselam’da, kendisine düşman kesilen kavmine kadar güçlü olursa olsun onlara, gerçek güç sahibinin Allah olduğunu haykıran iman dolu bir duruşun varlığını görüyoruz. Mutlu sonun, her ne kadar uzun da sürse, daima iman ehline ikrâm edileceğini onun kıssasından anlıyoruz.

Hz. İdris Aleyhisselâm

Hz. İdris’in (a.s) Kur’an’da ismi geçen tevhid önderi peygamberlerin ikincisi olduğu bilinir. “İdris” kelimesinin Arapça bir kelime olmadığı ve özel bir isim olduğu kanaati vardır.

Hz. Şis Aleyhisselâm (Hz. Şit)

Hz. Şis, son Peygamberde karar kılana kadar her nesilden tertemiz kişilerin alınlarında parlayan nuru Muhammedî’nin (sas), Hz. Âdem’den sonraki ilk taşıyıcısıdır.

Hz. Musa'nın Işığa Yürüyüşü

Rabbi Hz.Musa’ya hitap etti: "Ey Musa! Ayakkabılarını çıkar. Sen kutsal vadi Tuva'dasın. Ben Allah'ım.” Hz. Musa dehşet içinde kalmıştı. Rabbi ona doğrudan seslenmiş "Ben Allah'ım" diyordu. "Ben âlemlerin Rabbi Allah'ım."

Hz. Şuayb aleyhisselâm

Eykeliler de Şuayb’ı yalanladılar. Hâlbuki Şuayb (a.s) onlardan da imanlı, güvenilir insanlar olmalarını doğru terazi ile tartmalarını, halkın eşyalarını değerinin altına düşürerek almamalarını, yeryüzünde anarşi ve fesat çıkarmamaları, yol kesmemelerini Allah’tan korkmalarını ve ahiret gününe ümit beslemelerini istedi.

Eyyüb Aleyhisselam

Eyyûb (a.s) sabrı tamamen kişisel bir sabırdı. Fizikî olarak Eyyûb (a.s)’un canı yanıyordu. Hastalığı onu çok rahatsız ediyordu. Bir insan malını kaybetse bile evladı ile teselli olur. Evladını kaybetse hiç olmazsa sağlığı ile hayatta direnebilir. Sağlığını da kaybedince bir insan hayata ne ile tutunabilir!

Hz. Yusuf (a.s) - II

Yusuf ise Mısır’ın geleceği için planlar yapıyor, ülkeyi en güzel şekilde idare ediyordu. Kral onun yönetimine hayran olmuş, bütün yetkilerini ona bırakmıştı. Halk, Yusuf’un cömertliğinden ve iyiliklerinden çok memnun oluyordu. O böylesi kıtlık yıllarında asla fırsatçılık yapmadığı gibi fırsatçılık yapılmasına da engel oluyordu.

Hz. Yakub (as)

“Yoksa siz de Yakub son nefesini verirken orada mıydınız? O sırada Yakub, oğullarına: Benden sonra kime kulluk edeceksiniz, diye sormuş, onlar da: ‘Sadece senin ilahına, ataların İbrahim, İsmail ve İshak’ın ilahı olan tek Allah’a kulluk edeceğiz. Biz yalnız ona boyun eğen Müslümanlarız’ demişlerdi.”(Bakara 2/133)
RSS - Peygamberler Tarihi beslemesine abone olun.