Ahmet İhsan GENÇ

Ey nefsim, Şimdi seninle beraber maziye bir bakalım. Beni (vicdanı) dinlemeyerek işlediğin günahlardan defterler doldu… Gençlik gümledi gitti! Artık bir kısım hayırlı, müsbet, müstahsen işlere, amellere -istesen de- güç getiremiyorsun. Ne kadar acizleştin. Haddi zatında insanın fıtratı “acz” ile yoğrulmuş.

KUR’AN, izhar ettiği hakâiki ile güzel güzellikler sergilediği gibi sırlı sırlarının zinetlerine, derinliklerine ulaşıldıkça bunlardan ehl-i tefekkür, ehl-i kalb ve ehl-i zikir ne büyük haz alıyorlar. Bu müstesna hazzın bir benzeri ancak ebedi cennette ve mirac mülakatında yaşanır.

*Her mükellefin illa ki kusurlu hâllere bulaşması o kulu tövbeye sevk etmek için ilahî bir yardımdır. Hiç kimse “Ben günahsız bir kulum.” demesin… O; azametli, rahmetli, rahimiyetli tevabiyete karşı boyun büksün, el açsın, gözyaşı döksün ve her gün her vesile ile yalvarsın…

Kardeşim, Duayı ve duaları her kimden olursa olsun hafife almaktan korkarım. Bana göre (hem de kitabî bilgilerle) dua ve münacaatlar her insanın hakiki mahiyetidir… İstikametli ve fıtrata uygun oldukça manen, süratli terakki temin edebilir.