Abdullah b. Abdullah b. Übey b. Selûl. Ensar’ın Hazrec kabilesine mensuptur. Münafıkların reisi olan Abdullah b. Übey’in oğludur. İslâm’dan önceki adı “Hubâb” idi. Hz. Peygamber (s.a.v.) “Hubâb şeytandır” diyerek “Abdullah” diye değiştirmiştir. Bedir’den itibaren bütün savaşlara katılmıştır. Sahâbîlerin ileri gelenlerindendir.
Münafikun Suresinde işaret edildiği gibi (63/7-8) Müstalikoğulları Savaşından dönerken Abdullah b. Übey muhacirler aleyhinde çirkin sözler sarf etmiş ve “Medine’ye vardığımızda soylu ve güçlü olanlar zayıf ve güçsüz olanları oradan çıkaracaktır” diyerek Müslümanları tahrik etmiştir. Bunu duyan Hz. Ömer, Abdullah b. Übey’in öldürülmesi konusunda izin almak için Hz. Peygamber (s.a.v.)’e geldi. Ancak Hz. Peygamber (s.a.v.) , “Muhammed ashabını öldürüyor” diye bir ithama maruz kalmamak için bu teklifi reddetmiştir. Hz. Peygamber (s.a.v.)’in babası hakkındaki bu son kararından haberdar olmayan Abdullah Hz. Peygamber (s.a.v.)’e geldi. Eğer babası öldürülecekse bunu kendisinin yapmak istediğini, başka bir mümin öldürürse ilerde intikam duygusu ile babasını öldürecek olan mümini öldürmekten korktuğunu belirtmiştir. Hz. Peygamber (s.a.v.) Abdullah’ın babasını öldürmesine izin vermedi ve ona babası ile iyi geçinmesini tavsiye etti.
Abdullah babası ölünce, hem babasının vasiyetini yerine getirmek hem de uhrevi fayda sağlar ümidi ile Hz. Peygamber (s.a.v.)’den gömleğini babasına kefen yapmak için istedi. Ayrıca Hz. Peygamber (s.a.v.)’den babasının cenaze namazını da kıldırmasını rica etti. Hz. Peygamber (s.a.v.) Hazrec kabilesinin kalbini İslâm’a ısındırmak için bu teklifi kabul etti. Hz. Ömer bu duruma şiddetle karşı çıktı. Bu olay üzerine Tevbe Suresinin 84. ayeti indi ve bu ayetle münafıkların cenaze namazının kıldırılması yasaklandı.
Abdullah Hz. Ebû Bekir’in halifeliği döneminde gerçekleşen Yemâme Savaşında şehit düşmüştür. H.13/634