Na't - II
(Mefâ‘îlün Mefâ‘îlün Mefâ‘îlün Mefâ‘îlün)
Devâdır hâk-i kûyuñ haste-gâna yâ Resûlallâh
Semtinin toprağı hastalara devadır yâ Rasûlallah
Şifâ bahş itdi nutkuñ cism ü câna yâ Resûlallâh
Konuşman beden ve rûha şifa verdi yâ Rasûlallah
Kevâkib saymadan ‘isyânımıñ ta‘dâdı müşkildir
Yıldızları saymadan benim isyanımın sayısına ulaşmak zordur
Eger ‘afv itmeseñ sıgmaz cihâna yâ Resûlallâh
Eğer affeylemezsen âlemi kaplar da taşar isyanım yâ Rasûlallah
Buyurduñ ümmetim ‘isyân ider âhir zamân olsa
Ahir zamanda ümmetim isyan iledir buyurdun
Meseldir ‘afv olur hâl-i zamâne yâ Resûlallâh
Bu bir delildir, bundan dolayı devrin hâli affedilir yâ Rasûlallah
Huzûra varmaga bâr-ı günehden yok mecâlim vâh
Günah yükümün ağırlığından huzuruna varmaya tâkâtim kalmadı
Şebâbetde dönüp kaddim kemâna yâ Resûlallâh
Gençliğimde dahi yay gibi büküldüm yâ Rasûlallah
Be-hakk-ı Hazret-i Zehrâ terahhum eyle bir kerre
Ey hakdan yana olan Fatımâtüz-Zehrâ Hazretleri bana şefkat eyle bir kere
Yanup yakıldıgım dem ‘âşıkâna yâ Resûlallâh
Aşıklara şikayette bulunduğum zaman yâ Rasûlallah
Ne rütbe aglasam ‘isyânımıñ bir zerresi olmaz
Ne kadar ağlasam da isyanımın bir kısmına bile kâfi gelmez
Boyansa aglamakdan dîde kana yâ Resûlallâh
Ağlamaktan gözüm kanlara boyansa bile ya Rasûlalah
Bu kara yüzle dûzahdan dahi şerm eylerim billâh
Allah için utanırım cehennemden bu hâlimle
Degil Leylâ kuluñ lâyık cinâna yâ Resûlallâh
Leylâ kulun cennetlere layık değil yâ Rasûlallah