Hârise b. Nu'mân

Hazrec kabilesinin Neccâroğulları koluna mensuptur. Hayır sever bir insan olan Hârise, isyancılar evini kuşattığı zaman Hz. Osman’a kendisi için savaşabileceklerini söyleyerek onu desteklediğini ifade etmiştir. Kaynaklarda Hârise’nin vefat tarihi zikredilmemekle birlikte Muâviye döneminde (661-680) öldüğü bilinmektedir. Ümmü Hâlid bint Hâlid ile evlenen Hârise’nin ikisi erkek beş çocuğu olmuş, kızlarının hepsi biat eden kadın sahâbîler arasında yer almıştır. Medine’de Hz. Peygamber’in odalarının yanında odaları bulunan Hârise, Resûl-i Ekrem yeni bir hanımla evlendikçe bunlardan onun evine en yakın olanı ona bırakarak bir sonrakine geçerdi. Bundan dolayı Hz. Peygamber’in, “Bizim yüzümüzden evinden taşınıp durduğu için Hârise b. Nu‘mân’dan utanır oldum” dediği rivayet edilmiştir. Hârise’nin, Cebrâil’i Dihye b. Halîfe el-Kelbî sûretinde iki defa gördüğü nakledilmektedir. İlki, Hz. Peygamber’in Benî Kurayza yahudilerine karşı savaş hazırlığı yaptığı sırada Cebrâil’i bir katır üzerinde önden giderek kendisinin de içinde bulunduğu müslümanların silâhlanıp saf tutmalarını emrettiği sırada vuku bulmuştur. İkincisi de Huneyn Gazvesi’nden sonra gerçekleşmiştir. Cebrâil ile Resûl-i Ekrem’in sohbet ettikleri bir sırada onlara selâm vererek, bir başka rivayete göre ise kendilerini rahatsız edeceği endişesiyle selâm vermeden yanlarından geçtiği, bunun üzerine Cebrâil’in, “Şu adam selâm vermiş olsaydı selâmını alırdık” dediği, Resûlullah’ın onu tanıyıp tanımadığını sorması üzerine de onun Huneyn Gazvesi’nde savaş alanını terketmeyen kişilerden biri olduğunu söylediği belirtilmektedir.