“İslâm, sevgi dinidir. Sevgiye çağırır, sevgiyle yaşanır. Gözleri görmeyen bir kimse gül bahçesinde de olsa, nasıl ki rengârenk güllerin güzelliğini fark edemezse, yüreğinde sevgi olmayanlar da İslâm’ın güzelliklerini göremez.
O'nu Anlatan Kitaplar
Siyer-i Nebi ve Muhammed Hamidullah
Muhammed Hamidullah, Ortaçağ İslâm geleneğinde görülen çok yönlü İslâm âlimi prototipinin XX. yüzyıldaki başlıca temsilcilerdendir. Uzmanlık alanını İslâm tarihi ile sınırlandırmadan İslâm Hukuku, Kur’ân, Hadis ve Tefsir gibi ilim dallarıyla yakinen ilgilenmiş ve bu alanlarda birçok eser telif etmiştir.[1]
İbn Seyyidünnâs
Zehebî başta olmak üzere çeşitli âlimler onu, hadis ilmini, hadis râvilerini ve tabakalarını, hadiste ihtilâf edilen konuları, hadislerdeki gizli kusurları iyi bilen, rivayet ettiği konularda kendisine güvenilen bir âlim olarak kabul ederler. Kendisi Mısır’ın bu konularda hafızı olarak kabul edilir.
İbn Kayyim el-Cevziyye
İbn Kayyim’in yönteminin genel çizgileri, “orta yol’culuk”, “gelenekçilik” ve “anlamcılık”’ olarak ifade edilebilir. Bu anlayışını, İslâm dinini diğer dinler arasında ve Ehl-i sünnet’i diğer mezhepler arasında konumlandırırken de göstermiştir.
İbn Hazm
Hayatının ilk dönemi babasının devlet ricalinden olmasından dolayı aristokrat ve kültürlü bir çevrede geçmiştir. Daha sonra baş gösteren ve giderek şiddetlenen taht kavgalarının doğurduğu kargaşa ortamı, ailesinin de sıkıntılı bir dönem yaşamasına yol açmıştır.
İbn Hibbân
Ebû Abdillah el-Hâkim onun hakkında şunları söylemiştir: “O, dilde, fıkıhta, hadis ve vaazda bir ilim hazinesiydi. Zamanının insanları içinde en akıllı kimselerdendi…
Kâdî İyâz
Bid’at ve hurafeden uzak inancı, zâhidâne yaşayışı, İslâmî konulardaki tavizsiz tutumu ve talebelerine karşı mütevazı kişiliğiyle tanınan Kâdî İyâz zekâsı, etkileyici konuşması, hazır cevaplığı yanında Mağrib hattını güzel yazması gibi özellikleriyle de anılmaktadır.
Mustafa Âsım KÖKSAL (1913-1998)
Cumhuriyet döneminde yazılan en önemli dört eser say deseler ben: 1. Elmalılı merhumun Tefsiri, 2. Ahmed Naim ile Kâmil Miras’ın Sahih-i Buharî Muhtasarı Tecrîd-i Sarîh Tercemesi, 3. Ömer Nasuhi Bilmen’in Istılâhât-ı Fıkhiyye Kamusu, 4. Asım Köksal’ın İslâm Tarihi derim.
Tirmizî (r.h)
Şemail konusu bugünkü karşılığı ile Hz. Peygamber’in (s.a.s) kişilik özelliklerini ele alır. Bu anlamda siyer ilminin ana başlıkları içinde kendine yer bulur.
Halebî
Halebî, Şafiî âlimi olup, “Sîret-ün-Nebeviyye” adındaki eserin sahibidir. Zamanının allâmesi, meşâyıhın meşhûrlarının en yükseği olan büyük bir âlimdir. O sanki ilim dağlarından bir dağ, sahili olmayan bir ilim denizi idi.
