Peygamberimizin Ailesi

Hz. Peygamber’in (aleyhisselatu vesselam) beşinci hanımı olan Hz. Zeyneb (r.anhâ), oldukça merhametli ve yufka yürekli bir hanımefendi idi. Yoksullara yemek yedirir, onlara cömert davranarak sadaka verirdi. Bu sebepten kendisine yoksulların annesi manasına gelen “Ümmü’l-Mesâkin” denilmiştir.

Sevgili Peygamberimiz, bir aile babası, bir aile dedesi olarak da ne mükemmel bir şahsiyettir! O (s.a.s) babasını dünya hayatında hiç görmemiş, babasının müşfik elleri saçlarını hiç okşamamış, babası tarafından elinden tutulup Mekke sokaklarında gezdirilme sevincini tatmamış bir babadır.

Huyey bin Ahtâb’ın o seçkin ve çok özel kızı olan o küçük Safiyye, yıllar sonra Peygamberimiz Aleyhisselâm ile evlenmiş, Ashâb-ı Kirâm’ın da sevgisini kazanmıştı. İslâm ile nasıl şereflendiğini soran hanım Sahâbîlere hayat hikâyesi anlatmıştı.

“Allah’a yemin ederim ki bana Hatîce’den daha hayırlı bir hanım verilmemiştir. İnsanlar beni inkâr ettiği zaman o bana iman etti. İnsanlar beni yalanladığı zaman o beni tasdik etti. İnsanlar beni mahrum ettiği zaman o bana malıyla sahip çıktı. Allah beni ondan, diğer hanımlara nasip olmayan çocuklarla rızıklandırdı.”