Kor Ateşlerin Üstünde

Kor Ateşlerin Üstünde: Habbâb b. Eret

Habbâb b. Eret demircilik yapardı. Ümmü Emmâr isimli Kureyşli bir kadının kölesiydi.[i] Okuma yazma bilen, kimsesi olmayan bir delikanlıydı. Müşrikler vücudunu dikenler içinde sürükler, demirden elbiselerin altında yakıp kavururlardı. Bir defasında müşrikler onu kor ateşin üzerine yatırmış, sırtındaki yağlar ateşi söndürünceye kadar o hâlde tutmuşlardı. İşkence izleri ölünceye kadar silinmemiş, yıllar sonra bu izleri gören Hz. Ömer hayretler içinde kalmış, daha önce böyle bir şey görmediğini söylemişti. 

Ümmü Emmar ateşte kızdırdığı demirle Habbâb’ın başını dağlar, Habbâb’ın aklı başından gider ama yüreğindeki imanı kimse alamazdı.[ii] 

Âmir b. Füheyre, Suheyb-i Rumî, Mikdad b. Esved ve daha niceleri insanlık tarihinin en büyük zulümlerine maruz kaldılar. Üç beş gün değil yıllarca acı ve azap çektiler. Ama sabır ve namazla Allah’tan yardım dileyip, zalimin zulmü karşısında dik durdular. Açlığa, işkenceye, ölüme tebessüm ettiler.

Lat ve Uzza’nın Kendilerine Bile Hayrı Yok

Hanım sahabiler de Allah yolunda nice eza ve cefalar çektiler. Onlar Ümmeti Muhammed’in Meryem’i, Asiye’si oldular. 

Acımasızca dövülüp öldü zannedildiği için terk edilen Zinnire işkenceler altında gözlerini kaybetti. O’na bu zulmü reva görenler karşısına geçip alay ediyorlardı. Ebû Cehil: “Lat ve Uzza seni kör etti.” dediğinde Zinnire direnmeye devam ederek: “Lat ve Uzza’nın kendilerine hayrı yok. Sizin onlarataptığınızı bile bilmiyorlar.” diye cevap veriyordu. Kureyşlilerin alay ettiği masum cariye bir sabah uyandığında gözleri eskisinden daha iyi görüyordu. Mekkelilerin değersiz gördüğü köle, Rabbinin mucizesi ile şereflenmişti.[iii]

Müslüman olmadan önce Hz. Ömer müminlere karşı oldukça sert ve acımasızdı.  Hz. Lübeyne’yi yoruluncaya kadar döver, bıraktığı zaman ise “Seni acıdığım için değil yorulduğum için bıraktım, dinlendikten sonra tekrar döveceğim.” derdi. Lübeyne Hz. Ömer’den korkmaz: “Eğer Müslüman olmazsan Allah aynısını sana da yapacaktır.” diye cevap verirdi.[iv]

Zinnire ve kızı Ümmü Ubeys, Nehdiyye ve kızı, Lübeyne Hatun ve diğerleri ümmetin gururu, hanımların sultanı oldular. Onlar sabrın ve azmin, fedakârlık ve cesaretin en güzel örneklerini verdiler.

 


 


[i] Belâzurî,Ensâbu’l-Eşrâf,I,175; Mehmet Yaşar Kandemir,Habbâb b. Eret,DİA,XIV,340.

[ii] Belâzurî,Ensâbu’l-Eşrâf,I,178-179.

[iii] İbn Hişâm, Sire,I,340; Halebi, İnsanu’l-Uyun,I,482.

[iv] Belâzurî,Ensâbu’l-Eşrâf,I,195.

Yazar: 

Yeni yorum ekle

Image CAPTCHA
Enter the characters shown in the image.