“Bu ezanlar ki şehadetleri dinin temeli,
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli” (Mehmet Akif)
Ezanın ikliminde açar tomurcuk güller
Başlar secdeye değer, Hakk’tan dem vurur diller
Sabahın aydınlığı ezanlara karışır
Mümin takva yolunda meleklerle yarışır
Güneş tam tepedeyken girer öğlenin vakti
Ezanla hatırlanır yapılan kulluk akti
İkindi ezanında gün akşama dönmüştür
Göklerin ışıltısı, aydınlığı sönmüştür
Gün bittiğine delil, akşam vakti ezanlar…
Nefsini sorguya çek, kurulmadan mizanlar
Hüzünlü akşamlara yaş dökerken bulutlar…
Yatsı, seher vaktine taşır nice umutlar
Baharları müjdeler, hazan vakti ezanlar
İdrakler cilalanır, keskinleşir izanlar
Ezan kuşatır arzı, sema ona dar gelir
Ruhların kışı biter, gönüle bahar gelir
Ezanın munis sesi, yeri göğü kuşatır
İmanın ikliminde, nice hazlar yaşatır
Ezanlar haber verir, ötenin ötesinden
Âlem cezbeye dalar, sonsuzluk bestesinden
Ezanın çağrısıyla namaza koşar mümin
Şeytana çalım atar, nefsini aşar mümin
Günde beş vakit ezan, ilâhî bir ihsandır
Dünyalara değişmem, kulluk en büyük sandır
Ezansız zaman yoktur, arzla arş arasında
Lokman Hekim’dir ezan, müminin yarasında
Nurdan kapılar açar Ezan-ı Muhammedî
Gül kokuları saçar Ezan-ı Muhammedî
Varlık yokluk arası, hayat sanki bir düştür
Ruhların kıyamıdır, ezan bir diriliştir
Yeni yorum ekle