Bir sabah Allah’ın Sevgili Elçisi, Safa Tepesi’nin üzerinde Hakk’ı haykırdığında dehşete kapıldılar. Sonra Ebû Bekir’i, Ebû Ubeyde’yi, Said b. Zeyd’i ve Osman b. Affan’ı Mekke sokaklarında İslam’ı anlatırken gördüler. Bastıkları yerin, ayaklarının altından kaydığını fark ettiler; yürekleri daraldı, nefesleri kesildi. Putlarını ve atalarını eleştiren ayetleri işittiklerinde nefretle doldular. Ne izan ne de insaf!  Bir an bile beklemeden inkâr ve isyan ettiler.