Süfyân b. Hüseyin el-Vâsitî anlatıyor:
"Bir gün üstün zekâsıyla tanınan tâbiûnûn ileri gelenlerinden Basra Kadısı lyâs b. Muâviye'nin yanında birini hiç de hoş olmayan bir şekilde andım. Yüzüme baktı ve aramızda şu konuşma geçti:
-Sen hiç Bizanslılarla savaştın mı?
-Hayır
-Peki, Hintlerle, Sintlerle ve Türklerle savaştın mı?
-Hayır
-Demek Bizanslılar, Sintliler, Hintliler ve Türkler senden kurtuldu da, Müslüman bir kardeşin kurtulamadı, öyle mi?
Bu olaydan sonra başkalarının kusurlarıyla ilgilenmediğim gibi onların gıybetini de yapmadım."
Kaynak: İbn Kesîr, el Bidâye ve'n nihâye, IX, 336.
Yeni yorum ekle