وعن ابنِ عمر رَضِيَ اللَّه عنهما ، أَنَّ رسولَ اللَّه صَلّى اللهُ عَلَيْهِ وسَلَّم كانَ إِذا اسْتَوَى عَلَى بعِيرهِ خَارجاً إِلي سفَرٍ ، كَبَّرَ ثلاثاً ، ثُمَّ قالَ : «سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرنِينَ، وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنقَلِبُونَ . اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُكَ في سَفَرِنَا هَذَا البِرَّ والتَّقْوَى ،ومِنَ العَمَلِ مَا تَرْضَى . اللَّهُمَّ هَوِّنْ عَلَيْنا سَفَرَِنَا هَذَا وَاطْوِ عنَّا بُعْدَهُ ، اللَّهُمَّ أَنتَ الصَّاحِبُ في السَّفَرِ ، وَالخَلِيفَةُ في الْأَهْلِ. اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ وعْثَاَءِ السَّفَرِ ، وَكَآبَةِ الْمَنْظََرِ ، وَسُوءِ المنْقلَبِ في المالِ وَالْأَهْلِ وَالوَلَدِ » وإِذا رجَعَ قَالهُنَّ وزاد فيِهنَّ : « آيِبونَ تَائِبونَ عَابِدُون لِرَبِّنَا حَامِدُونَ » رواه مسلم .
İbni Ömer radıyallahu anhumâ’dan rivayet edildiğine göre Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem yolculuğa çıkarken hayvanı üzerine binip iyice yerleşince üç kere tekbir getirir sonra da şöyle dua ederdi:
“Sübhânellezî sehhara lenâ hâzâ vemâ künnâ lehû mukrinin ve innâ ilâ Rabbinâ lemünkalibûn. Allahûmme innâ nes’elüke fi seferinâ hâze’l-birra ve’t-takvâ ve mine’l-ameli mâ ter-dâ. Allâhümme hevvin aleynâ seferinâ hâzâ vatvi annâ bu’dehû. Allahûmme ente’s-sâhibi fi’s-seferi ve’l-halifetü fi’l-ehli. Allâhümme inni eûzü bike min va’sâisseferi ve keâbeti’l-manzari ve sûi’l-munkalebi fi’l-mâli ve’l-ehli.”
“Bunu bizim hizmetimize vereni tesbih ve takdis ederiz; yoksa biz buna güç yetiremezdik. Biz şüphesiz Rabbimize döneceğiz.”
Ey Allahım! Biz, bu yolculuğumuzda senden iyilik ve takvâ, bir de hoşnut olacağın ameller işlemeyi nasip etmeni dileriz.
Ey Allahım! Bu yolculuğumuzu kolay kıl ve uzağını yakın et!
Ey Allahım! Seferde yardımcı, geride çoluk çoçuğu koruyucu sensin.
Ey Allahım! Yolculuğun zorluklarından, üzücü şeylerle karşılaşmaktan ve dönüşte malımızda, çoluk çocuğumuzda kötü haller görmekten sana sığınırım.”
Râvi diyor ki, Hz. Peygamber yolculuktan döndüğünde de aynı sözleri söyler ve onlara şu cümleleri de eklerdi:
“Biz yolculuktan dönen, tövbe eden, kulluk yapan ve Rabbimiz’e hamd eden kişileriz.”
(Müslim, Hac 425.)
Yeni yorum ekle