Resûl-i Ekrem’in Medine’ye hicretinden sonra başta Ebû Süfyân olmak üzere bazı müşriklerin, hicret eden Mekkeli hemşehrilerini himayeden vazgeçmeleri için ensara mektup yazması müslümanları tedirgin ediyordu. Hz. Peygamber, Medine çevresinden geçen Kureyş kabilesine ait kervanlar üzerine seferler düzenleyerek onları ekonomik açıdan baskı altına almayı ve böylece düşmanlıklarına karşılık vermeyi düşündü. Harrâr Seferi, bu amaçla hicretten sonraki yedi-on altıncı aylar arasında düzenlenen üç seriyyeden biridir. Bu sefere kumandanına nisbetle Sa‘d b. Ebû Vakkās Seriyyesi de denilmektedir.
Hicrî 1. yılın Zilkade ayında bir Kureyş kervanının Harrâr’dan geçeceğini öğrenen Hz. Peygamber, Sa‘d b. Ebû Vakkās’ı yirmi veya yirmi bir muhacirden oluşan bir birliğin başında Harrâr’a gönderdi. Diğer kaynakların aksine İbn Hişâm seriyyenin sekiz kişiden oluştuğunu kaydediyorsa da birliğin altmış kişilik Kureyş kervanına karşı sevkedildiği dikkate alınırsa bu sayının gerçeği yansıtmadığı söylenebilir. Resûl-i Ekrem, seriyyenin beyaz sancağını Mikdâd b. Amr’a teslim etti. Yaya olarak yola çıkan birlik güvenlik sebebiyle gündüzleri gizlenip geceleri yürüdü; yola çıkışının beşinci gününün sabahı Harrâr’a ulaştı. Kureyş kervanının buradan bir gün önce geçtiğini öğrenen müslümanlar, Hz. Peygamber kendilerine Harrâr’dan ileriye gitmemelerini özellikle tembih ettiği için kervanı takip etmeyip Medine’ye döndüler.