Ey cemâl-i nur-i çeşm-i evliyâ
El-meded ey ma'den-i Nur-i Hüdâ
Hâk-i payi tutiya-yı asfiyâ
El-meded ey ma'den-i Nur-i Hüdâ
Kimse sensiz bulamaz Hakk'a vusûl
Feyz-i lütfunla olur merd-i kabûl
Rahmeten li'l Âlemîn’sin ya Rasûl
El-meded ey ma'den-i Nur-i Hüdâ
Eyledim bi-hadd cürüm ile cerîm
Oldum eşhas-ı hevâ ile nedîm
Eyle isyanım şefaat ya Kerîm
El-meded ey ma'den-i Nur-i Hüdâ
Ey kerem-kân-ı Resül-i Kibriyâ
Kemterindir bu Selimî pür-hatâ
Dergehinden iltica eyler atâ
El-meded ey ma'den-i Nur-i Hüdâ
Yavuz Sultan Selim
.
İzâhı
Ey evliya gözyaşı nurunun güzelliği
Medet eyle ey Hüdâ nuru kaynağı
Ayağının tozu esfiyânın gözüne sürmedir
Medet eyle ey hidayet nuru kaynağı
Kimse sensiz Hakk’ka bir yol bulamaz
Lütfunun çokluğuyla olur o yola insan kabul
Âlemlere rahmetsin ey Resul
Medet eyle ey hidayet nuru kaynağı
Eyledim hadsizce kabahat
Ehli nefsi kendime dost edindim
Şefaat et, isyanımı bağışla ey Kerîm
Medet eyle ey hidayet nuru kaynağı
Ey Resullerin en büyüğü, kerem kaynağı
Hatalarla dolu bu Selimî pek acizdir
Senin dergahın vesilesiyle vuku bulur bağışlanma
Medet eyle ey hidayet nuru kaynağı
cemal: güzellik
çeşm: göz
ma’den: asli mekan, kaynak, maden
hak-i pay: ayağın tozu
asfiya: safiler, kemalet sahibi kimseler
tutiyâ: sürme taşının göze sürülen tozu, ismid sürmesi
vusül: varış, vasıl olma
feyz: bolluk
merd: er
bi-hadd: hadsizce
cürüm: suç
cerim: kabahat
eşhas: şahıslar
kân:kaynak, membâ
kemterîn: pek âciz, nakıs
dergeh: dergah, tekke
iltica: sığınma
Yeni yorum ekle