İrem AYDIN

Penceredeki Kız

Beyaz büyük kapının ardındaki odaya girdi usulca. Ahşap döşemenin sesi yürümesine eşlik ediyordu. Etrafına bakındı. Eşyalar değişmişti ama duvarlar, pencereler, evin havası hala eskisi gibiydi.

Hattat

Kâğıda düşen elif ‘öz’geçmişiydi insanoğlunun. Zira, bir noktayla başlayıp, diğer bir noktada son bulan; birinci tekil yalnızlıkla yol alan kuldur elif.

Ya Olduğun Gibi Görün Ya Göründüğün Gibi Ol

İnsanlar hoşgörüyü de, alçak gönüllülüğü de kendi içlerinde ararlarmış; karşılarındaki insandan beklemeden, başkalarının içinde aramadan…

Biten Zaman Yiten İnsan

Zaman teknolojiyi, teknoloji de yenilikleri getirdi beraberinde ; bizden çok şeyleri de götürerek…

İlk Namaz

Gözleri derinlere dalmış, adeta o günü yaşıyordu yeniden. Gözlerini bana çevirirken huzur dolu bir tebessüm yayıldı yüzünde. Ve bu yüz, dilinin anlattıklarından çok daha ötesini anlatıyordu.

Asr-ı Saadette Kadınların Eğitim Öğretimi

Mükemmel bir eğitimci olan Hz. Âişe’nin sadece kadınlar arasında değil, erkekler arasında da pek çok öğrencisi olduğu nakledilmektedir.

Kelebek Günlüğü

aşı sonu olmayan kopuk bir film şeridi hafızamdakiler… Bedenim artık, kendini çepeçevre saran bu yerde mücadeleden güçsüz; oysa ruhum, aksine güçlendi, kabına sığmaz oldu… Uçmak istiyor…

Kaya ve Dua*

Gecenin karanlığında ilerleyen üç karaltı bir mağara yakınlarına kadar geldi. Belli ki geceyi geçirmek için bir yer arıyorlardı. Kendilerine uygun bir sığınak olarak gördükleri mağaradan içeri girdi üç yoldaş.

Çakıl Taşları

Ellerine çakıl taşlarını doldururken, ömür sahilini de bir bir adımlıyordu. Heybesinde çakıl taşları doluydu; cebinde çakıl taşları, avucunda çakıl taşları… Ve çakıl taşları kaplıydı yer.

Neredesin Umut?

Zaman saatin tik takları arasında erirken akrep ve yelkovan ayrılık vaktini vuruyordu. Tren acı ıslığıyla gardan ayrılmaktaydı ve meçhul bir yolcu ipek bir mendil sallıyordu, bağrımızdan koparıp götürdüğü umut ile…
RSS - İrem AYDIN beslemesine abone olun.